Οι πηγές της Καλλιθέας κτίστηκαν το 1929 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Pietro Lombardi. Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νησιού και είναι πόλος έλξης πλήθους ασθενών και επιστημόνων από όλο τον κόσμο.
Τα νερά της Καλλιθέας θεωρούνται θεραπευτικά για πολλές παθήσεις. Είναι ένα κτιριακό συγκρότημα, που αποτελείται από την κυκλική πλατεία με ωραίο σιντριβάνι, ένα ημικυκλικό αίθριο που χρησίμευε για την διανομή του νερού και το συγκρότημα που χρησίμευε για τις υγειονομικές εγκαταστάσεις.
Οι πηγές της Καλλιθέας είναι παράδειγμα φυσικής ομορφιάς, αφού μπορεί κανείς να δει παντού κήπους, πάρκα, λιθόστρωτα μονοπάτια κα.
Οι ιαματικές πηγές της Καλλιθέας Ρόδου είναι γνωστές από την αρχαιότητα για το ευεργετικό για την υγεία κόκκινο νερό που αναβλύζει από τους βράχους. Κατά τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο, πλήθος κόσμου επισκεπτόταν τακτικά την περιοχή ή κατέλυε σε πρόχειρα αυτοσχέδια καταλύματα έτσι ώστε να βρίσκονται κοντά στην πηγή. Ήδη από την εποχή της Δωρικής Εξάπολης και αυτής των Ιπποτών, η θαυματουργός ιαματική πηγή έγινε γνωστή και προσέλκυε κόσμο τόσο από τα γύρω νησιά και τα Μικρασιατικά Παράλια, όσο και από τα βάθη της Ανατολίας. Ήταν τόπος συνάντησης Ορθόδοξων, Μουσουλμάνων και Εβραίων. Στο σημείο αυτό του νησιού, γνωστό στους ντόπιους ως "Τσιλλόνερο" από τις καθαρτικές ιδιότητες του νερού, το 1927 -με πρωτοβουλία του πολιτικού Διοικητή των Νήσων Μάριο Λάγκο- ξεκίνησε η συστηματική μελέτη των νερών. Αυτό έγινε από διακεκριμένους υδρολόγους και γιατρούς με επικεφαλής τον διάσημο Γκουστάβο Γκασπερίνι. Μετά το θάνατό του, ανέλαβε ο γιος του Κάρλο μαζί με τον μετέπειτα διευθυντή των ιαματικών πηγών Αινεία Μπρουνέττη. Τον Δεκεμβρίου 1928, ξεκίνησε η άμεση κατασκευή εγκαταστάσεων που χαρακτηρίστηκαν Βασιλικές ως εγγύηση της τέλειας λειτουργίας τους. Το έργο ανατέθηκε στον Πέτριο Λομπάρντι και τα σχέδια κατετάγησαν μεταξύ των καλύτερων αρχιτεκτονικών συνθέσεων της εποχής εκείνης. Τα νερά της Καλλιθέας ήταν κατάλληλα και θεραπευτικά για τις παθήσεις της αρθρίτιδας, τις δερματοπάθειες, την παχυσαρκία, το διαβήτη, τις τροπικές ασθένειες, τη δυσεντερία, την ελονοσία, τις αλλεργίες, το άσθμα, τις κυστίτιδες, τη διάρροια και τις παθήσεις των εντέρων.
